prelate

In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)

prelate /njuːmˈəʊniə/

1. yüksek rütbeli din adamı, piskopos. prelacy piskoposluk.

Axir izdelgen sözler:

• piyango,
• tebeele-,
• törtevlen,
• acaray,
• darhol,
• çöñör,
• müstəntiq,
• Höwürgenmek,
• ertaindin,
• abıray,
• Zopa,
• megera,
• şonqar,
• süñük,
• Stranger,
• Jandarma,
• demi,
• Borç,
• süs-,
• alime,
• zəfəran,
• prelate