pos

In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)

pos. /pˈɪt/

1. (kıs.) positive, possessive.

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

pos

at. Demre kislorodyň täsir etmegi netijesinde onuň ýüzünde emele gelýän we iýlip gitmegine sebäp bolýan gyzylymtyl-goňur gatlak, pilis. Pos aýyrýan suwuklyk.
 ‣ Pos bolmak ähli zatlary ýüregiňe almak, içiňe salmak, bütin duýgularyňy gizlemek, islendik bir zat hakynda pikiriňi aýtmazlyk. Ýüregiň posuny dökmek ynanyşyp ýüregiňdäki zatlaryň baryny aýtmak, ähli duýgularyňy beýan etmek, bir zat hakynda pikiriňi doly aýtmak.

Axir izdelgen sözler:

• mesut,
• singmek,
• hebe,
• horoz,
• vaqt,
• Ordo,
• tabakalarımak,
• glean,
• arkamak,
• keyinchalik,
• mey,
• amadou,
• choleric,
• otokrasi,
• exert,
• noma,
• kakıra,
• Qaraca,
• dyngysyz,
• səpki,
• Civan,
• pos