peyman
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
peyman
[fars.] bax. əhd 1-ci mənada. Nədən ləğv oldu peymanlar; Verildi odlu fərmanlar. M.Ə.Sabir. • Peyman bağlamaq (etmək) – əhd bağlamaq. Ovçu vermədi aman; Toruna düşdü tərlan; Yarla peyman bağlayıb; Qoymuşam yolunda can. (Bayatı). [Vahid:] [Anam] and içib peyman elədi ki, mən iyirmi beş yaşına çatanda atam barədə hər şeyi mənə açacaqdır.. B.Bayramov. Peymanını sındırmaq (pozmaq) – əhdini sındırmaq (pozmaq). Səbəb nə oldu ki, peymanü əhdi sındırdın? X.Natəvan. Unudur verdiyi əhdi, ilqarı; Pozur peymanını tez insan oğlu. Aşıq Şəmşir.