perişan
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
perişan
[Köken: Farsça] Acıngın, Gönülsüz
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
perişan
с. 1) тузган, чәчелгән, тәртипсез; 2) аптыраулы, борчулы; 3) күңелсез, сагышлы; 4) бичара
ercilasun1991
perişan
Türkiye Türkçesi: perişan
Azerbaycan Türkçesi: pärişan
Başkurt Türkçesi: äsingän küŋilhiⱬ
Kazak Türkçesi: köŋilsiz
Kırgız Türkçesi: irētsiz şalakı
Özbek Türkçesi: pärişàn
Tatar Türkçesi: açınğan küŋilsiz
Türkmen Türkçesi: perḯşǟn
Uygur Türkçesi: perişan
Rusça: rater'annıy vstrevojennıy
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
perişan
[peri:şa:n], syp. 1. Gamgyn; erbet, ýaramaz. Köňlüm perişandyr, sähwim derazdyr (Magtymguly). Altynyň halynyň perişan bolup oturanyny aňlaýanlar bardy (N. Saryhanow). Aýdyp otur, neçün halyň perişan? (G. Ezizow). 2. Dagynyk, bulaşyk, tertipsiz. Onuň perişan saçlary eginlerine dökülipdir (“Edebiýat we sungat”).