paça
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
paça
[Köken: Farsça] Balak
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
paça
и. 1) аякның түбән өлеше; 2) сарык аякларыннан пешерелгән ашамлык; paça dondurması сарык аякларыннан ясалган койка
ercilasun1991
paça
Türkiye Türkçesi: paça
Azerbaycan Türkçesi: paça
Başkurt Türkçesi: salbor oso
Kazak Türkçesi: şalbardıŋ tömengi jağı
Kırgız Türkçesi: bağalek şımdın bayçası
Özbek Türkçesi: pàçä
Tatar Türkçesi: çalbar oçı
Türkmen Türkçesi: balapıŋ (calbarıŋ) eteği
Uygur Türkçesi: puşkak
Rusça: nijn'aya çast' brük
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
paça
is. [fars. paçə – kiçik ayaq]
1. Bədənin, iki qıçın arasındakı hissəsi. Ördək qaz yerişi yeriyəndə paçası aralı qalar. (Ata. sözü). Teymur ağa təngə gəlib, bir əlilə yapışıb onun boynunun ardından, bir əlilə paçasından qaldırıb tullayır. M.F.Axundzadə. Bir qədər yol gedəndən sonra görürsən yabı öz yabılığını bildirdi: qulaqlar sallandı, paçanın arası köpükləndi, boyun düşdü, yabı yoruldu. Ə.Haqverdiyev. İdrisov oturduğu yerdə əllərini paçasının arasında qoşalaşdırdı. İ.Məlikzadə. // Baldır; ayağın dizdən aşağı hissəsi. [Qız] iki-üç yaşlı, paçası açıq bir oğlan uşağının lap böyründə durmuşdu. M.İbrahimov.
2. Qoyun, keçi və malın ayrıca satılan dizdən aşağı hissəsi (ayaq və baldırları). // Bunlardan hazırlanan yemək.