paydar
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
paydar
is. və sif. [fars.] klas. Davamlı, qaim, sabit, sürəkli. Bəxtəvər, Vahid, o kəslərdir ki, bu xoş aləmdədir! Hər zaman bu şən həyatı paydar istər könül. Ə.Vahid. • Paydar olmaq – sabit olmaq, qaim olmaq, davam etmək. [Vaqif İrakli xana:] İnşallah, bundan sonra da sədaqət və vəfadarlığımızda paydar olarıq. Çəmənzəminli.