ov
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
ov
is.
1. Vəhşi heyvan, quş vurma və ya tutma, həmçinin balıq tutma işi. Ova getmək. Ov eləmək. Ovumuz uğurlu oldu. – Atam məni həmişə ova aparırdı. M.Rzaquluzadə. • Ov heyvanı (quşu) – ov üçün heyvan (və ya quş), ovlanan (quş). Orada baş-başa vermiş qocaman ağaclar altında qiymətli ov heyvanları yatır. H.Nəzərli. Ov iti (tulası) – ovçunun özü ilə ova apardığı xüsusi təlim görmüş it. Eldarın tulası Xallı zahirən cins ov tulası idi. M.Rzaquluzadə.
2. Ovda vurulmuş çöl heyvanı (quşu). Ovu evə aparmaq. – Ov ətlərindən şişlik bişirmək üçün incə ətirli budaqlardan şişlər hazırlanmışdı. M.Rzaquluzadə. // Tutulmuş balıq.
3. məc. Oğurluq, soyğunçuluq, talançılıq və s. yolu ilə ələ keçirilən hər şey; qənimət. Neçə vaxt idi ki, bu lotuların əlinə bir ov keçmirdi. “Aşıq Qərib”.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
ov
şikar, qənimət
{av, ganimet}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
ov
av
Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)
ov
hunting, chase; game (animal); game, quarry. ~ qushi hunting bird. ~ qil- to hunt. murid ~i to set out on a trip to visit one's disciples and collect money from them (said of religious figures). ~i yurishdi to have things go well.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
ov
1. aman, ah der gibi bir ünlem. ~ carlı!: ah garip!, ~ mencarlı!: ah ben garibim!. 2. kötü, beter. Biri ~, biri kara şav!: biri beter, öbürü bin beter!, ~ bolluk!: beter olasıca!.