oturgyç

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

oturgyç

[oturğuç] I, at. Oturmak üçin agaçdan, demirden we ş.m. ýasalýan enjam.


OTURGYÇ [oturğuç] II, at, dokm. Küjini göterip, saklap durmak üçin toýun palçykdan galdyrgyç.

Axir izdelgen sözler:

• çım,
• karim,
• ostan,
• shaldirama,
• mişar,
• vasistas,
• yurd-yuva,
• jiqqida,
• hesen-hüsen,
• vurulan,
• çılk,
• anış,
• Belek,
• shoirlik,
• Jant,
• statement,
• çıla,
• bələşmək,
• näbelet,
• defect,
• ütrük,
• oturgyç