orunlu

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

orunlu

yeri olan, mevkii olan, mevkili, makamlı, yerli yerinde, yataklı. ~ adam: mevkili adam, ~ söz: yerli yerinde söz, eki ~ otov: iki yataklı oda, cetmiş ~ konak üy: yetmiş yataklı otel.

Axir izdelgen sözler:

• qibt,
• ısık,
• muyru,
• xaa,
• İnsan,
• kırda,
• təzkirə,
• yalqız,
• hasiyat,
• selfish,
• zonklamak,
• mehbus,
• Nöker,
• ejdat,
• cegen,
• urvat,
• böyü,
• matn,
• insofsiz,
• bukağılamak,
• estafet,
• orunlu