ortara

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

ortara

[orta:ra], at. Bir zadyň, meýdanyň, giňişligiň edil ortasy, merkezi. Howlynyň ortarasynda Baba esgeriň ata-babasyndan galan garaja öý otyrdy (A. Gowşudow). Doýduk ortara süýşdi-de, boýnuny öňe uzatdy (Ş. Geldiýewa).

Axir izdelgen sözler:

• zalkar,
• Mantı,
• kadi.,
• zoğ,
• şalañ,
• dolulan,
• çalmak,
• Asıl,
• qovluq,
• alaw,
• Muallim,
• felaket,
• xirqa,
• düýnki,
• çeyrek,
• Başga,
• Zulüm,
• bişgen,
• kombayn,
• model,
• Vaat,
• ortara