nişangah
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
nişangah
и. 1) мәрә (мишень), 2) прицел, төзәгеч
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
nişangah
is. [fars.]
1. bax. nişan 3-cü mənada.
2. Odlu silahlarda: hədəfi nişan almaq üçün lülə üzərində çıxıntı. İskəndər kişi onların qaraltısını görürdüsə də, tüfəngin nişangahını seçmirdi. M.Hüseyn.
3. Bir şeyə, hadisəyə xatirə olmaq üçün nişan qoyulmuş yer, nişan basdırılan yer; nişanə. Dağ başında varsa da bir nişangah; Ətrafını basmış vəhşi gül, giyah. A.Səhhət. [Yunis] nişangahları yoxlayıb ağacdan sağasola ağ torpaq tökülən xətti bir də qələmlə işarə etdi. Mir Cəlal.