naşükür

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

naşükür

sif. [fars. na... və ər. şükür] Yaxşılığa qiymət verməyən, yaxşılıq bilməyən; qədirbilməz, nankor. Naşükür adam. – [Şəhrəbanu xanım:] Bu firənglər necə naşükür xalq olurmuşlar. Heç yaxşılıq bilməzmişlər. M.F.Axundzadə. [Cəmil:] Axı mənə deyən gərək, sənə nə düşüb ki, naşükür adama yaxşılıq edirsən? M.Hüseyn. • Naşükür olmaq – edilən hörmətdən, yaxşılıqdan məmnun qalmamaq, heç bir şeydən razı düşməmək, öz taleyindən şikayətçi olmaq, yaxşılıq bilməmək. [Piri baba:] Yasəmən, səbr et, naşükür olma! S.S.Axundov. [Qacar:] Yaxşı, gəl əl götür bu inadından; Bu qədər naşükür olmasın insan. S.Vurğun.

Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)

naşükür

nankor
{nankör}

Axir izdelgen sözler:

• oxşayış,
• nasıbsız,
• gemlemek,
• memarlıq,
• zäkleme,
• jumboq,
• soyaparvar,
• qonq,
• səksəndirmək,
• guzy,
• inquisition,
• meňzeş,
• diýdirmek,
• sorutmak,
• refined,
• surkamoq,
• maharet,
• okumyşlyk,
• yavaşlamak,
• kogurmaç,
• insufficient,
• naşükür