natəmiz
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
natəmiz
sif. və zərf [fars. na... və ər. təmyiz-dən]
1. Təmiz olmayan, çirkli, kirli. Natəmiz otaq. Natəmiz yer. – Kətxudalar Qəzvinin küçələrini natəmiz saxlayırdılar. M.F.Axundzadə. Şəhərin natəmiz havasından saralıb heyvaya dönən Nurəddini bir ayın ərzində tanımaq olmurdu. S.S.Axundov.
2. məc. Qəlbiqara, qeyri-səmimi, xain ürəkli. Ürəkdən natəmiz və bic adamlar nə qədər küt və biliksiz olsa, bəşəriyyət üçün o qədər faydalıdır. M.İbrahimov.
3. məc. Məqsədinə çatmaq üçün heç bir vasitədən çəkinməyən; əliəyri, əli təmiz olmayan. [Nəcəfalı:] Şahmar deyəndə ki, Hümmət natəmiz adamdır, inanmırdım, şübhə eləyirdim. B.Bayramov.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
natəmiz
çirkli, kirli, zibilli, səliqəsiz, pinti
{pasaklı, kirli, çöplü, dağınık, pis}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
natəmiz
gayrisıhhi, kirloz