namütənahi
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
namütənahi
sif. [fars. na... və ər. mütənahi] İntəhasız, nəhayətsiz, sonsuz, bitməyən, ucu-bucağı olmayan. [Əbülhəsən bəy:] Mənim varlığım, təbiri-cayizsə, təbiət fəlsəfələri kimi anlaşılmaz və axırı bilinməz namütənahi (z.) bir şəkil almışdır. M.S.Ordubadi. Öpərkən gecələr dəsti-səbahi; Duyurdum hərəkət namütənahi. S.Vurğun.
Axir izdelgen sözler:
- microspore,
- möhkemlənmək,
- ýörmek,
- kumpir,
- karğış,
- macal,
- Yelken,
- oňalmazlyk,
- münevver,
- örüü,
- tükemek,
- bulaşıcı,
- bağırsaq,
- saçbag,
- oruma,
- shungqar,
- mücehhez,
- öydeni,
- Doğun,
- karımsınmak,
- değişim,
- namütənahi