məskun
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
məskun
is. [ər.] İnsan yaşayan, sakin olan yer, insanların oturduğu, yaşadığı yer. • Məskun etmək – əhali yerləşdirmək, sakin etmək, oturtmaq. Boş yerləri məskun etmək. Məskun olmaq – yerləşmək, sakin olmaq, yaşamaq (əhali).
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
məskun
sakin
{sakin}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
məskun
meskûn