məruf
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
məruf
sif. [ər.] klas.
1. Məlum, hər kəsin bildiyi, bilinən. Elm afəti-can olduğu məşhuri-cahandır; Mərufi-zamandır. M.Ə.Sabir.
2. Şöhrətli, tanınmış, məşhur. [Sitarənin] mərhum atası Bakının məruf və tanınmış bir dövlətlisi idi. S.Hüseyn. ..Məruf bir zat Azərbaycana gəldi, qeyri-rəsmi bir irtibat yaratdı. M.İbrahimov. • Məruf olmaq – məşhur olmaq, tanınmaq, adı çıxmaq. O zaman .. [azərbaycanlılardan] rusca bilən az olduğu üçün Mirzə Səməd xalq arasında məruf olmuşdu. Çəmənzəminli.