mənsəb
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
mənsəb
I. is. [ər.] Yüksək vəzifə, böyük məqam; ümumiyyətlə, vəzifə. Kasıbın toyuna seçilmiş, imtiyazlı, mənsəb, sərvət sahibləri çağırılmazdı. H.Sarabski. [Səməd] mənsəb nərdivanı ilə yuxarı dırmaşmaqda davam etdi. B.Talıblı.
II. is. [ər.] coğr. Çayın dənizə, gölə və ya başqa çaya töküldüyü yer; ağız, qovşaq (mənbə əksi). Çayın mənsəbi.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
mənsəb
vəzifə, dərəcə, rütbə
{vazife, derece, rütbe}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
mənsəb
nehrin denize döküldüğü yer