mən
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
mən
I. Danışan adamı bildirən birinci şəxs əvəzliyinin təki. Mən sonra gələrəm. Mən deyən oldu. – Ah, mən gündən-günə bu gözəlləşən; İşıqlı dünyadan necə əl çəkim? M.Müşfiq. ‣ Mən ölüm dan. – xahiş və ya yalvarış məqamında işlədilir. Sizə bu təziyədən özgə həvəslərdi murad; Mən ölüm, sən bir özün eylə mürüvvət, Hadi! S.Ə.Şirvani.
II. is. [ər.] köhn. Qadağan, yasaq; buraxmama, qoymama, yol verməmə. • Mən etmək – qadağan etmək, qoymamaq, yol verməmək, icazə verməmək, daşındırmaq. Sahibi-xanə qardaşının sözlərini eşidib, onu bu xatalı səfərdən mən edir. F.Köçərli. [Mirzə Cəfərxan:] Söhbət axır bu yerə yetdi ki, Əlixan Əfşar bizim hər bir təklifimizi mən etdi. Ə.Haqverdiyev. Mən olmaq – qadağan edilmək, icazə verilməmək, qoyulmamaq.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
mən
ben
Axir izdelgen sözler:
- tobokelçil,
- özgeça,
- BOZGAK,
- Sevmek,
- ÖĞRENCİ,
- sınat,
- Dəhrə,
- maydalamoq,
- xuduksirimaq,
- kartayt,
- Gaňňalamak,
- tétik,
- hibs,
- şaklamak,
- Begeç,
- ufaklık,
- köküt,
- hormas,
- nishonlamoq,
- Mufta,
- açan,
- mən