mələkə

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

mələkə

is. [ər. məlikə] Padşah arvadı; şahbanu. O, neçə gündür ki, mələkənin dışarı çıxmasını gözləyirmiş. M.S.Ordubadi. Şah .. həyətə çıxdığı zaman mələkə öz əli ilə onu Quran altından keçirib dalınca dua oxumuşdu. P.Makulu. // Qadın padşah, qadın hökmdar; kraliça.

Axir izdelgen sözler:

• bitmoq,
• üñkür,
• gyrpmak,
• şart,
• biqbiq,
• biribiet,
• yumuşga,
• zühal,
• tantalite,
• koğuş,
• çekir,
• kÄ°,
• fukara,
• serpiş,
• gajar,
• Gee,
• mücrü,
• bitbildiq,
• müňzeýiş,
• olxo‘ri,
• oruç,
• mələkə