mükəddər
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
mükəddər
sif. [ər.] Kədərli, qəmli, qüssəli, məhzun, qəmgin. Bahar fəsli el şad olur sərasər; Hərgiz məndən özgə yoxdu mükəddər. Q.Zakir. ..Yalnız başıma oturub dalğın və mükəddər (z.) bir halda düşünürdüm. S.Hüseyn. • Mükəddər etmək – kədərləndirmək, qəmləndirmək, məyus etmək. Lütf eylə, məni mükəddər etmə! Füzuli. Əgər məndən sual etsən, bəradər; Olubdur xatirim qəmdən mükəddər. S.Ə.Şirvani. Mükəddər qılmaq köhn. – bax. mükəddər etmək. Ta o gündən məni-biyari mükəddər qıldın. S.Ə.Şirvani.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
mükəddər
kədərli, qəmli, məhzun
{kederli, gamlı, mahzun}