mühacirət
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
mühacirət
is. [ər.]
1. Siyasi, iqtisadi və ya dini səbəbdən məcburi və ya könüllü olaraq öz vətənini tərk edib başqa ölkəyə köçmə. • Mühacirət etmək – öz vətənini tərk edərək başqa ölkəyə köçmək. Doktor hələ çar zamanı Rusiyadan Təbrizə və oradan da Tehrana mühacirət etmiş azadfikirli bir həkim idi. M.İbrahimov.
2. Mühacirət nəticəsində xaricdə yaşama. Paralar isə elə boldur ki, onunla bütün mühacirətdə olan yoldaşları təmin edə bilərik. M.S.Ordubadi.
3. top. Mühacirlər.