meşin
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
meşin
[Köken: Farsça] Gön, İşlenmiş deri
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
meşin
и. күн ◊ meşin suratlı ыштыр бит, оят белмәүче
ercilasun1991
meşin
Türkiye Türkçesi: meşin
Azerbaycan Türkçesi: meşin
Başkurt Türkçesi: bolğarıy işkärtilğän tiri
Kazak Türkçesi: kön bılğarı
Kırgız Türkçesi: iştetilgen teri bulğãrı
Özbek Türkçesi: kön işlängän teri
Tatar Türkçesi: bolğarıy işkärtilgän tiri
Türkmen Türkçesi: gȫn ḯşlenen deri
Uygur Türkçesi: kön bulğari äylängän teri
Rusça: vıdelannaya koja
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
meşin
is. Aşılama yolu ilə hazırlanan ən sadə yumşaq qoyun və s. dərisi. // Həmin dəridən tikilmiş, hazırlanmış. [Ağasəfərin] ayağında isə qara meşin çust vardı. Ə.Əbülhəsən. Siz ey meşin qapılar; Sizin üzünüz soyuq; Sizdən ümidlə girib; Ümidsiz çıxan da çox. B.Vahabzadə.