menen
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
menen
son ektir 1) manaca rusçanın mef’ulü manasında (comitatif’i) uygun gelir; kol menen: el ile; bıçak menen: bıçak ile; meni menen: benimle; tünü menen: bütün gece; 2) (r-lǐ girundif ile) … ınca; olur-olmaz; çığarı menen: çıkar-çıkmaz; çıkınca, çıkmasiyle beraber; bir az ubakıt ötörü menen: bir parça zaman geçince, bir müddet sonra; plerum açıları menen: umumî toplantı açılınca; eñ aldı menen: her şeyden önce; 3) geçen zaman girundifi ve şahsî hitişik zamirler ile birlikte ilzamî (concesionel) – cümle teşkil eder; oşondoy bolğonu menen: böyle olmakla beraber; kün cıluu bolğonu menen, tünküsün ayaz: gerçi gündüzün sıcaktır, fakat geceleyin ayazdır; kelgeniñ menen : gerçi son geldin; gelmenle beraber; değen menen bk. de- I.
Axir izdelgen sözler:
- İşıqlı,
- Tarkat,
- müvafiq,
- mullavachcha,
- xasıs,
- örüdimek,
- bizun,
- hazilakam,
- İşgal,
- əlhan,
- siyirməqılınc,
- zeper,
- tizig,
- Garipsemek,
- Koşum,
- psikanalizci,
- otaliq,
- məziyyət,
- başagaýlyk,
- qoltuq,
- söretmek,
- menen