menen
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
menen
son ektir 1) manaca rusçanın mef’ulü manasında (comitatif’i) uygun gelir; kol menen: el ile; bıçak menen: bıçak ile; meni menen: benimle; tünü menen: bütün gece; 2) (r-lǐ girundif ile) … ınca; olur-olmaz; çığarı menen: çıkar-çıkmaz; çıkınca, çıkmasiyle beraber; bir az ubakıt ötörü menen: bir parça zaman geçince, bir müddet sonra; plerum açıları menen: umumî toplantı açılınca; eñ aldı menen: her şeyden önce; 3) geçen zaman girundifi ve şahsî hitişik zamirler ile birlikte ilzamî (concesionel) – cümle teşkil eder; oşondoy bolğonu menen: böyle olmakla beraber; kün cıluu bolğonu menen, tünküsün ayaz: gerçi gündüzün sıcaktır, fakat geceleyin ayazdır; kelgeniñ menen : gerçi son geldin; gelmenle beraber; değen menen bk. de- I.
Axir izdelgen sözler:
- emrişmek,
- Qish,
- meyyal,
- Xoşbəxt,
- yogha,
- helve,
- qaqaş,
- darmandarı,
- ambur,
- rahibe,
- puzzle,
- embarrassment,
- anlak,
- kürü,
- Ovuşdurmaq,
- g'iyqillamoq,
- ulatı,
- sarıköynək,
- çərəz,
- Anbar,
- ahıl,
- menen