mansab

Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)

mansab

1: (Arabic) position, post, office, rank; calling. ~ga min-/o'tir- to be chosen for or to occupy a position.

2: (Arabic) (river) `mouth.

Axir izdelgen sözler:

• kayuda,
• erkak,
• aylanayın,
• çuldu,
• bulanma,
• mutsuz,
• kiçi,
• erkana,
• Ritorika,
• sitim,
• hurma,
• sapa,
• Boya,
• Yılmak,
• Bazen,
• ermek,
• hosul,
• şəkərbura,
• ýassanmak,
• ýalta,
• çirim,
• mansab