maiyet
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
maiyet
[Köken: Arapça] Yanlayıcı (-lar), Çep çevresindeki (-ler)
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
maiyet
и. 1) (югары дәрәҗәдәге кешене) озата баручылар; yakın maiyet ярдәмчеләр; 2) берәрсенең боерыгы (җитәкчелеге) астында эшләү
ercilasun1991
maiyet
Türkiye Türkçesi: maiyet
Azerbaycan Türkçesi: mäiyyät
Başkurt Türkçesi: svita maⱨsus oⱬatıvsılar
Kazak Türkçesi: aynala(sı) koşemetşiler (i)
Kırgız Türkçesi: candōçu
Özbek Türkçesi: maⱨsüs küzätüvçilär
Tatar Türkçesi: svita mäⱨsus ozatuçılar
Türkmen Türkçesi: resmi ãdamlarıŋ yãnında yöreyǟnler
Uygur Türkçesi: öp-çörisidikilär
Rusça: soprovójdeniye svita