mahtav
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
mahtav
övünme, övünç, övgü, takdir. Anña ~nu berib turadı: onu pohpohlayıp duruyor, ~ Allah'ğa mahsusdu: övünme Allah'a mahsustur, ~ izlemek: övünmeyi istemek, ~ tabmak: övgü kazanmak, ~ kağıt: takdirname, ~ cır: methiye, övücü şiir, İymam Şamil bizni ~ubuzdu: İmam Şamil bizim övüncümüzdür, ~ bazarnı kamçisi: övme, pazarın kırbacıdır (deyim), telini eşigin ~ cabar: övgü delinin evini yıkar (akılsız adamı översen temelli delirir ve evini yıkar anlamına deyim) .