mahrum
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
mahrum
[Köken: Arapça] Yok, Olmayan, Yetişsiz
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
mahrum
с. мәхрүм
ercilasun1991
mahrum
Türkiye Türkçesi: mahrum
Azerbaycan Türkçesi: mährum
Başkurt Türkçesi: mäⱨrum (bulğan)
Kazak Türkçesi: makrum
Kırgız Türkçesi: bolboğon cok
Özbek Türkçesi: mährüm
Tatar Türkçesi: mährüm (bulğan)
Türkmen Türkçesi: mahrūm
Uygur Türkçesi: mährum
Rusça: lişönnıy obezdolennıy
Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)
mahrum
(Arabic) deprived, dispossessed, divested, denied. huquqdan ~ bo'l- to be denied one's rights.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
mahrum
[mahru:m], syp. Bir zada bolan erk- ygtyýary alnan, giden, ygtyýary bolmadyk, ygtyýarsyz. Sen özüň, näme, söýgüden mahrummy? (B. Kerbabaýew).
‣Mahrum bolmak bir zada bolan erk-ygtyýary gitmek; isleg-meýlinden kesilmek.Ol şol gije iýmek- içmekden, enesi bilen şirin-şirin sözleşmekden hem mahrum boldy (B. Kerbabaýew). Mahrum etmek bir zada bolan erk-ygtyýaryny almak.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
mahrum
mahrum. Ov degen ~ bolmaz: of diyen mahrum olmaz (deyim), ol neden da ~: o herşeyden de mahrum.