mahru
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
mahru
(=mahrüxsar(lı)) is. və sif. [fars.] klas. Ayüzlü (gözəlin epitetlərindən biri). Sənin layiqin qəsri-şəhdir müdam; Kənizin ola mahrulər təmam. M.Ə.Sabir.
Axir izdelgen sözler:
- tulip,
- ötkür,
- peleň,
- mədhiyyəçi,
- alınıv,
- dynasty,
- kokainçəkən,
- otsöndürgiç,
- opkali,
- sedef,
- jüp,
- yurtchiliq,
- ghulach,
- archazor,
- eritme,
- cumber,
- öpkelegen,
- aktsiyador,
- üstündə,
- ötken,
- familya,
- mahru