mahru

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

mahru

(=mahrüxsar(lı)) is. və sif. [fars.] klas. Ayüzlü (gözəlin epitetlərindən biri). Sənin layiqin qəsri-şəhdir müdam; Kənizin ola mahrulər təmam. M.Ə.Sabir.

Axir izdelgen sözler:

• gan,
• Oxur,
• zorbalanmaq,
• KEL,
• princess,
• initiation,
• sevgili,
• daşmak,
• ASTA,
• çənəboğaz,
• yultga,
• çelimsiz,
• spun,
• Düyün,
• sehrli,
• Tarçın,
• kabulhana,
• jiqqida,
• qoshilma,
• KEREK,
• érilmek,
• mahru