mafə

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

mafə

is. [ər.] İçərisinə tabut qoyulub aparılan xərək. Səlim qocanı yudu, kəfənlədi, sonra mafəyə qoydu, həmən dediyi gül ağacının dibində basdırdı. (Nağıl). Əzizim, qönçə gedər; Gül açmaz, qönçə gedər; Mafənin qabağında; Əllərdə xonça gedər. (Bayatı).

Axir izdelgen sözler:

• mücerret,
• ming,
• jemagat,
• étiq,
• tapıs,
• onaylamak,
• çakmaktaşı,
• hesablanmaq,
• eshitmoq,
• çilten,
• başınalıq,
• salıştırı,
• hu,
• şugullama,
• qurash,
• Siğil,
• MAKINE,
• həyasız,
• melle,
• aferin,
• tabalamak,
• mafə