mafə
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
mafə
is. [ər.] İçərisinə tabut qoyulub aparılan xərək. Səlim qocanı yudu, kəfənlədi, sonra mafəyə qoydu, həmən dediyi gül ağacının dibində basdırdı. (Nağıl). Əzizim, qönçə gedər; Gül açmaz, qönçə gedər; Mafənin qabağında; Əllərdə xonça gedər. (Bayatı).
Axir izdelgen sözler:
- veranda,
- yogin,
- çözülmek,
- hezer,
- tuñğuyuk,
- yaşılgözlü,
- penetrating,
- başıl,
- üremek,
- bagir,
- nəvə,
- tolturuvçu,
- kırlık,
- succedaneum,
- aldıraş,
- ökse,
- tentirevük,
- shivering,
- əyrəmli,
- piy,
- Rüşvətxor,
- mafə