mafə

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

mafə

is. [ər.] İçərisinə tabut qoyulub aparılan xərək. Səlim qocanı yudu, kəfənlədi, sonra mafəyə qoydu, həmən dediyi gül ağacının dibində basdırdı. (Nağıl). Əzizim, qönçə gedər; Gül açmaz, qönçə gedər; Mafənin qabağında; Əllərdə xonça gedər. (Bayatı).

Axir izdelgen sözler:

• viyolonsel,
• minimal,
• qiraetxana,
• itələmək,
• theological,
• hafiflemek,
• malul,
• mahmur,
• hékmet,
• şotkök,
• bitaraf,
• çakdanaşa,
• kulminasiya,
• muştuluq,
• klip,
• üleşinmegen,
• xacə,
• ləşkər,
• tezinlev,
• türkmençilik,
• bəzgək,
• mafə