ləb
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
ləb
is. [fars.] klas. şair. Dodaq. Hər zaman düşəndə ləbləri yada; Tökülür gözümdən qanlar, əfəndi! M.P.Vaqif. Ver şəfa ləbindən, yazığam, mənə; Zəhri-fərağında ağulanmışam. Q.Zakir. • Ləb tərpətmək – dodaq tərpətmək; dinmək, danışmaq. Dedilər ki, Təbrizdə çox babı var, amma heç kəs qorxusundan ləb tərpədə bilmir. M.F.Axundzadə.