loğma
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
loğma
is. [ər.]
1. Bir dəfədə ağıza qoyulan çörək parçası; tikə, dişləm. Loğma ki var, boğmadır. (Ata. sözü). O, çörək quru olduğundan hər loğma çörəyi bir qurtum su ilə ağzında isladıb yeyirdi. A.Şaiq.
2. Ümumiyyətlə, çörək mənasında. Yemə namərd loğmasın, Seyyid! Sifəti etməsin sənə təsir. S.Ə.Şirvani. Ey vay, bu fələk qoydu bizi loğmaya həsrət; Qaldıq biz adamsız. M.Ə.Sabir. [Qədir:] Çörək, yalnız bir loğma çörək üçün ailəmdən və əziz körpəmdən ayrılıram. Mir Cəlal.