lebiz

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

lebiz

a. kelime, lâfız, tabir.

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

lebiz

[leviz], at. Bir zat hakynda berlen wada, söz, ygrar, äht.
 ‣ Lebiz etmek bir zady etmeklige söz bermek, boýun bolmak, wada bermek. Gijeler ýatmaga bolmaz kararym, Lebiz edip men, bir wadada duraryn (“Şasenem – Garyp”). Lebziňde durmak beren sözüňi ýerine ýetirmek,wadaňda tapylmak, ygrarly bolmak. Arap at meýdanda ýörär, Är bolan lebzinde durar (“Görogly”). Lebziňden dänmek ser. Lebziňi ýuwutmak. Sähet aga özüniň lebzinden dänmejegini aýdýar (“Edebiýat we sungat”). Lebziňi ýuwutmak eden wadaňda tapylman, ähdiňi bozmak, lebziňden dänmek, ygrarsyz bolmak.

Axir izdelgen sözler:

• Zail,
• emlakçi,
• farklı,
• mahy,
• TERLİK,
• farosatli,
• cüyrük,
• farrosh,
• aristocracy,
• farsax,
• hooligan,
• kıkrışmak,
• medenileşmek,
• farthest,
• germemek,
• farzand,
• ýempemek,
• Gelincik,
• Dəyməz,
• üzlənmək,
• farzin,
• lebiz