kəfə

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

kəfə

is. [ər.] Ovuc, əlin içi, aya. Bir az kənarda bir övrət çömbəlib və çənəsini hər iki əlinin kəfəsinə qoyub qaşqabaqla Əhmədin ağlamasına tamaşa edirdi. C.Məmmədquluzadə.

Axir izdelgen sözler:

• kaçış,
• kütatmak,
• kaşımak,
• kaşın,
• söykenmek,
• käsip,
• kelpeň,
• çağ,
• ölecek,
• küdül,
• kemişmek,
• cuk,
• diyar,
• Xallı,
• kömököy,
• kötü,
• saý,
• roh,
• Çokça,
• çevrimiçi,
• Oddiy,
• kəfə