kəfə

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

kəfə

is. [ər.] Ovuc, əlin içi, aya. Bir az kənarda bir övrət çömbəlib və çənəsini hər iki əlinin kəfəsinə qoyub qaşqabaqla Əhmədin ağlamasına tamaşa edirdi. C.Məmmədquluzadə.

Axir izdelgen sözler:

• sölpümek,
• birəiki,
• movut,
• arkagay,
• baştaak,
• pazarlamak,
• dımdızlak,
• endoplasm,
• Ew,
• menggü,
• közeme,
• bezikmek,
• ýeňňe,
• müçöl,
• Ebebi,
• sağ-,
• sewr,
• pauza,
• neci,
• aul,
• İchmoq,
• kəfə