küren
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
küren
[kürön], syp. 1. Köp öýden ybarat, esli meýdany tutyp, hatar gurap outran, topar, topbak. Namart çaşyr, küren ile baş bolsa, Aýbyn açar öz ilinden daş galsa (Magtymguly). Küren oba. 2. Dag ady. 3. Oglana dakylýan at.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
küren
1. Hâle, daire, çember. ~ tarthan: çember çekilmiş, hâlelenmiş, ~ tarthan ay: hâlelenmiş ay; 2. Kahverengi, bıronz rengi. Künnü tübünde ~ bet alğandı: güneşin altında bronzlaşmış.