kuçak
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
kuçak
kucak; koyğo- bıçak, kızğa- kuçak ats. koyuma bıçak, kıza kucak.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
kuçak
kucak, bağır. ~ açmak: kucak açmak, ~ına kısmak: bağrına basmak, eki ~ otun: iki kucak odun, ~ğa olturuv: kucağa oturma, sabiyçikni ~ıña al: bebeği kucağına al.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
kuçak
kucak·I, 382 bkz> kuçam