kurmak
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
kurmak
ф. 1) кору, төзү, салу; 2) бору (сәгатьне); 3) (нинди дә булса бер) фикергә килү
Tiniq Türkche - Türkiye Türkchisi Lughiti (Kuleli)
kurmak
1. Ayarlamak (araç, gereç, alet)
ercilasun1991
kurmak
Türkiye Türkçesi: kurmak
Azerbaycan Türkçesi: gurmag
Başkurt Türkçesi: korov yahav töⱬöv
Kazak Türkçesi: kuruv jiynav
Kırgız Türkçesi: kurū
Özbek Türkçesi: kurmàk tiklämàk
Tatar Türkçesi: koru yasav tözü
Türkmen Türkçesi: gurmak
Uygur Türkçesi: kurmak
Rusça: sobirat' montirovat' sozdavat'
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
kurmak
kurmak, inşa etmek, yapmak. Şatır ~: çadır kurmak, köpür ~: köprü inşa etmek, sağatnı ~: saati kurmak, üy ~: ev yapmak.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
kurmak
kurmak, germek, toplamak; himaye etmek· II, 7, 8, 37, 59. 61, 65, 66, 67, 83,198; III, 62, 219, 318