kulun
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
kulun
и. колын
ercilasun1991
kulun
Türkiye Türkçesi: kulun
Azerbaycan Türkçesi: gulun
Başkurt Türkçesi: kolon yabağı kırkmış (tay)
Kazak Türkçesi: kulın
Kırgız Türkçesi: kulun
Özbek Türkçesi: kulun
Tatar Türkçesi: kolın kırıkmış (tay)
Türkmen Türkçesi: gulun tay tayçanak
Uygur Türkçesi: kulun
Rusça: sosunok (o jerebönkeoslönke)
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
kulun
süt emen tay; kulun sal- : 1) tay düşürmek (kısrak hakkında) : 2) (sağarken) tayı annesinin yanına bırakmak; kulun saldır- : kısrağın kulun düşürmesine sebep olmak.
Yaqutche—In'gilische Lughet (Straughn, 2006)
kulun
n. foal; kulun tutar n. March
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
kulun
tay· I, 215, 404; II, 90; III, 92