kuluf

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

kuluf

I. is. Divarın, hasarın altından su axmaq üçün açılan deşik, dəlik. Qulu rütubətdə ölümün pəncəsində çapalayır, .. tezcə sürünüb kəhrizin kulufuna girir. S.Rəhimov.

II. is. dan. Tənə, sərki. • Kuluf vurmaq – bax. kuluflamaq.

Axir izdelgen sözler:

• başkəsən,
• yüzüncü,
• opmoq,
• Sher,
• Bolajak,
• tındır,
• damcı,
• vulnerable,
• illetli,
• olgun,
• Tik,
• oton,
• ülek,
• tabiiy,
• döyünmə,
• gurruk,
• yuxarıbaş,
• rohiy,
• ügit,
• düzəldən,
• sürdüü,
• kuluf