kowçum

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

kowçum

at. 1. Uzak, ýakyn dogan-garyndaş, kowum. Oňa olar edil öz ýakyn kowçumyna ynanýan ýaly iç syrlaryny ynynýardylar (N. Jumaýew). 2. Topar, toplum, üýşmek. Tüweleý dargadan pişge ýaly dagynyk işleri-de bir kowçuma toplap, towy ýeten ýüp ýaly bükdürerlik ynam bardy (B. Kerbabaýew).

Axir izdelgen sözler:

• keçəpapaq,
• exorcise,
• Betim,
• ulpak,
• Kanıt,
• metamorphose,
• sahib,
• talwas,
• bilmece,
• spike,
• letargik,
• ganare,
• saray,
• gala,
• aşqal,
• çyzmykly,
• bostok,
• hınkel,
• bikr,
• ET,
• soralmaq,
• kowçum