kolpan

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

kolpan

sif. məh. Qollu-budaqlı, şaxəli, çoxlu xırda qol-budağı olan. Kolpan kol. // İs. mənasında. Divarlara o qədər gül-çiçək taxılıb ki, elə bil hər bir divarda kolpanlar bitib. Ə.Vəliyev.

Axir izdelgen sözler:

• im,
• tuta,
• mövla,
• kuvurmak,
• karav,
• peignoir,
• rc,
• kanı,
• soop,
• perspektiv,
• yaygara,
• maglumat,
• tuşlamak,
• bedava,
• katta,
• türgek,
• gidişik,
• hay,
• Aİ,
• çöpük,
• basqı,
• kolpan