kokmak
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
kokmak
[Köken: Yerel] İslenmek, Yıtlanmak, Burumak
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
kokmak
ф. 1) ис килү, аңку; güzel kokmak хуш ис тарату; 2) бозылып исләнү
ercilasun1991
kokmak
Türkiye Türkçesi: kokmak
Azerbaycan Türkçesi: gorynag
Başkurt Türkçesi: is sığıv börköv arçkıv
Kazak Türkçesi: iyistenüv burkırav
Kırgız Türkçesi: cıttanū
Özbek Türkçesi: hid tärätmàk
Tatar Türkçesi: is çığu börkü aŋku
Türkmen Türkçesi: īs çıkarmak īslanmak
Uygur Türkçesi: purumak purak bärmäk
Rusça: paⱨnut'
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
kokmak
fena kokmak, kokusu yükselmek (su) senmek, (hastal ık) sakinleşmek· II, 293, 323; III, 184