kirvə
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
kirvə
is.
1. Uşaq sünnət olunarkən onu tutan adam. Uşağın kirvəsi.
2. Yaxın adama kişiyə müraciət məqamında işlədilir. Qasıməli kirvə, .. bizə gərək iki pud xalis inək yağı, göndərəsən. C.Məmmədquluzadə. [Nəbi:] Kirvə, yaxşı vaxtda gəlmisən, bir adamımız çatmırdı. S.S.Axundov. – Vur, köpək oğlunu, günahı çoxdur! – Deyib qızışdırır bəyi kirvəsi; Muzdurun getdikcə kəsilir səsi... S.Vurğun.