keyip

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

keyip

keyp, a. 1. keyif, mizaç; keyi pi ketken: keyfi kaçmış; 2. kılık, şekil; uykusu açılmağan keyipi menen: uykudan gözlerini açmadığı halde; keyipi caman: görünüşü nâhoş; üydün keyipi ketken: evin rahatı kaçmış; ev nâhoş bir şekle girmiş.

Axir izdelgen sözler:

• iconoclasm,
• Küv,
• akulə,
• garchillama,
• crown,
• pedi,
• tayturmak,
• elmsiz,
• ore,
• hırsızlama,
• growth,
• transaction,
• çöyröl,
• Lütfen,
• eynen,
• başkarma,
• Vekil,
• olturmak,
• nabələd,
• subjective,
• tağalanmak,
• keyip