kesgin
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
kesgin
[kesğin], syp. 1. Pert, çürt-ýoluk, gümmi-sümmüsiz, göni, gutarnykly. Mesele şeýle kesgin goýlupdy (A. Nazarow). Şirin kesgin jogap berdi (B. Pürliýew). 2. Çapgyn, içiňden geçip barýan, ýalap geçýän. Gündogardan kesgin sowuk şemal öwsüp başlady.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
kesgin
etkili, tesirli, belirli, açık seçik, vazıh, düzgün. ~ avaz bıla cırlaydı: dokunaklı sesle şarkı okuyor, anı ~ hatı bardı: onun düzgün yazısı var, ~ söz: etkili söz, ~ aytmak: açık seçik söylemek.