kes
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
kes-
1. kesmek; kesip ayırmak; kesip ayt-: kat’î kesin olarak söylemek; kese ubada bekit-: (karşılıklıca) kat’î sağlam söz vermek; 2. tayin etmek; birisini mahkûm etmek; uurunu beş cıl kesti: hırsızı beş yıla mahkûm ettiler.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
kes
: her kes her adam, her kişi, her kim. Içer bolsa her kes şerap, Galarmyş huşdan, dogrusy (Magtymguly).
Yaqutche—In'gilische Lughet (Straughn, 2006)
kes
n. cow with calf
Yaqutche—In'gilische Lughet (Straughn, 2006)
kes-
v. to wade through, ford across
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
kes
parça·I, 329 bkz> kesek
kesek, abdest bozduktan sonra bununla temizlenilir.I, 329