kelte

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

kelte

I, tifo.


IIf. kısa.


III, bir nevi eski zaman tüfeği; ak kelte: Semetey bahadırın tüfeğinin adıdır.

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

kelte

syp, gepl.d.. 1. Uzyn däl, ortaça ölçegden gysga. 2. göç. m. Ýetmez, kemter, ýeterlik däl. Onuň akyly entek keltejik-de bolsa, özi örän düşbüdi (B. Kerbabaýew).
 ‣ Kelte bazar gepl.d. hepdäniň dördünji güni (sogapgün) bolýan kiçi bazar. Kelte gaýtmak bir işi ýetmez etmek, doly ýerine ýetirmän goýmak, bir zady doly anygyna ýetmän etmek, bärden gaýtmak. Ine, Meýdan aganyň kelte gaýdýan ýeri (T. Gurbanow).

Axir izdelgen sözler:

• hemmeylen,
• tündük,
• çeket,
• otlakçı,
• tokalaşmak,
• trinket,
• jalkyldama,
• teşe,
• çalçarpaz,
• uruntuu,
• menderes,
• xonça,
• garmoniya,
• tuthatut,
• Kün,
• burutluq,
• başıyekə,
• dürtmek,
• töldöö,
• baldır,
• milçəkyeyən,
• kelte