kelbet

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

kelbet

kılık, heyet; kelbeti kelişken; güzel, yakışıklı, endamlı; uul cakşısı-urmat, kelin cakşısı kelbet ats. oğulun iyisi saygılı, hürmetkar olanıdır; gelinin iyisi de endamlı olanıdır.

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

kelbet

heybet, alım, cazibe, gösteriş. ~i arivdu: görünüşü güzel, ~ körseñ er sorma, gelev körseñ cer sorma (as.): heybeti görünce er sorma, otu görünce yer sorma.

Axir izdelgen sözler:

• Gözür,
• sürüşmek,
• Miyopişiyi,
• Zıplamak,
• nebere,
• hyýalbent,
• mahkeme,
• prevail,
• karakaş,
• ışıtmak,
• idiocy,
• muskat,
• böltürük,
• açıg,
• ruh,
• börtmek,
• sökel,
• bükdelemek,
• halaylamaq,
• elgemek,
• qatarlik,
• kelbet