kazmak

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

kazmak

ф. 1) казу; 2) уеп ясау

Tiniq Türkche - Türkiye Türkchisi Lughiti (Kuleli)

kazmak

1. Çapalamak

ercilasun1991

kazmak

Türkiye Türkçesi: kazmak
Azerbaycan Türkçesi: gazmag
Başkurt Türkçesi: kaⱬıv
Kazak Türkçesi: kazuv
Kırgız Türkçesi: kazū
Özbek Türkçesi: kazimàk kazmàk
Tatar Türkçesi: kazu
Türkmen Türkçesi: gazmak
Uygur Türkçesi: kazmak kolumak
Rusça: rıt' kopat'

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

kazmak

kazmak, eşelemek, oymak. Cer ~: yer kazmak, baçhanı kazama: bahçeyi eşeliyorum, uru kazabız: çukur kazıyoruz, kömür kazıp çığarğan işçile: kömür kazıp çıkaran işçiler, tavukla baguşnu kazadıla: tavuklar çöplüğü eşeliyorlar.

Türkiye Tillar Diwani (TDK)

kazmak

kazmak, at hafarılanarak ve çamışlanarak ayağıyle yerl kazmak, kazılmak·II,10, 59

Axir izdelgen sözler:

• Sac,
• Tugul,
• sosyete,
• qızılqaz,
• shaqirlamoq,
• rada,
• xavotirlanmoq,
• édi,
• omonim,
• ustukku,
• telpegey,
• asylum,
• endüstri,
• bulambujar,
• unintelligible,
• ötmes,
• vagonchi,
• tutucu,
• panacea,
• paralelepiped,
• təsərrüfat,
• kazmak