karıp

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

karıp

ı, a. yersiz-yurtsuz, garip, yalnız, kimsesiz; kimsenin iltifatına mazhar olamıyan, herkes tarafından küçümsenen, fakir; zaman dışı bolboso, karıya bolor bez karıp folk. ihtiyarın yaşıtları olmazsa, o pek çabuk yalnız başına kalır.


ıı: karıp kurup = karp kurp (bk. karp).

Axir izdelgen sözler:

• tagay,
• protocol,
• cuuş,
• takaat,
• mistika,
• methane,
• guruşhacı,
• karışmak,
• hanym,
• toru,
• oyaq,
• manifest,
• torik,
• turned,
• adıraşman,
• dübərd,
• qulochkash,
• Important,
• adırgı,
• haç,
• tatil,
• karıp