karastı
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
karastı
is.
1. Bir şey qayırmaq üçün lazım olan əl aləti. Qonşuya karastı verməyən məhşərə qolsuz gələr. (Ata. sözü). Bütün emalatxanaların maşın və karastıları dağılmışdı. M.S.Ordubadi. Dəmirçi gətirdiyi karastılarla Həmzənin mağazasının enli, qalınpolad qurşağını, kilidlərini qoparmağa başladıqda Zeynal astadan Veysə dedi. Ə.Əbülhəsən.
2. dan. Silah.
Axir izdelgen sözler:
- kamalsız,
- feature,
- atın,
- ermeklemek,
- dülek,
- sayyora,
- teñlemek,
- ulgi,
- sibee,
- yuboruvchi,
- köy,
- kürtdürmek,
- dağılmak,
- dolikosefal,
- duygulu,
- ermen,
- debdebe,
- kallaklamoq,
- Doğmak,
- starve,
- leylək,
- karastı